پرهیز جستن

«لغت نامه دهخدا»

[پَ جُ تَ] (مص مرکب)دوری کردن. اجتناب کردن. حذر نمودن. تحرز. احتراز کردن. توقی. اتقاء. اشاحه :
دلاور چو پرهیز جوید ز جفت
بماند به آسانی اندر نهفت.فردوسی.
پرهیز شکستن.
[پَ شِ کَ تَ] (مص مرکب) ترک پرهیز کردن. بترک پرهیز گفتن. قطع پرهیز. بریدن پرهیز بیمار را.