پس افکندن

«لغت نامه دهخدا»

[پَ اَ کَ دَ / دِ] (مص مرکب) چیزی از درآمد خود ذخیره کردن. اندوخته ساختن. ذخیره کردن. || تأخیر. بعقب انداختن. || میراث گذاشتن. (برهان قاطع). || پس افکندن کار را، مساوَفه.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر