«لغت نامه دهخدا»
[پَ] (نف مرکب) شاگرد و نومشق کشتی گیران چرا که بعد از تعلیم همهء شاگردان استاد بجهت تعلیم با او کشتی گیرد. (بهار عجم و شرح از غیاث اللغات).
