پسله خور

«لغت نامه دهخدا»

[پَ سَ لَ / لِ خوَرْ / خُرْ] (نف مرکب) آنکه در حضور دیگران کم خورد و به نهانی بسیار.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر