پلاسنچیا

«لغت نامه دهخدا»

[پْلا / پِ سِ] (اِخ)(1) نام قصبه ای است در خطهء استرمادوره و ایالت کارچرس در 56 هزارگزی شمالی کارچرس. عدهء سکنهء آن 9000 تن است. یک قلعه و پاره ای از آثار رومیان قدیم با یک مجرای آب خراب کهن در این قصبه دیده میشود. در ازمنهء فتوحات اسلامی قصبهء نامبرده ویران شد و در سال 1189م. آلفونس هفتم آنجا را ترمیم کرد و به پاره ای از امتیازات مخصوص ساخت. (قاموس الاعلام ترکی).
(1) - Plasencia.