په پن

«لغت نامه دهخدا»

[پِ پَ] (اِخ)(1) لو ویو یا (په پن دلاندن). مباشر کاخ «استرازی»، در زمان «کلوتر دوم»، «داگوبر اول» و «سی ژبر دوم». وی پدر گری موالدو متوفی بسال 640 م. است. ||په پن در یستال(2)، مباشر کاخ «استرازی» پسر «آن سژیزل» و نوادهء په پن دلاندن. چون در تستری، «تیری سوم»، پادشاه «نوستری» را مغلوب کرد، آن کشور را مسخر ساخت (687 م.). وی بسال 714 م. وفات کرد و او پدر شارل مارتل است. ||په پن لو برف(3)، متولد در 714 م. در ژوپیل (بلژیک)، پسر «شارل مارتل»، دوک «نوستری»، «بورگنی» و «پرونس». بسال 741 با برادر خود «کارلمان» شرکت داشت و کارلمان «استرازی» را اداره میکرد. وی بر ضد «آکی تن ها»، «آلامان ها»، «باواری ها» و «ساکسن ها» جنگید. وی با حمایت کلیسا، در 751 م. پادشاه فرانسه گردید و «شیلدریک سوم» را برانداخت و «لمباردی ها» را مجبور کرد که اکزارک نشین «راون» و «پانتاپل» را بپاپ تسلیم کنند. وی با «برث بزرگ پا» ازدواج کرد و از او دو پسر یافت: شارلمانی، کارلمان. وی نخستین پادشاه سلسلهء «کارلن ژین» میباشد. او بسال 768 م. وفات کرد.
(1) - Pepin le Vieux ou de Landen.
(2) - Pepin d´Heristal.
(3) - Pepin le bref.