پهره

«لغت نامه دهخدا»

[پَ رَ] (اِخ) (قریه...) محلی در حدود افغانستان و سیستان. پهرک. رجوع به فهرج شود. (تاریخ سیستان) (حبیب السیر چ قدیم تهران ج 2 ص260). ||بهیره. از نواحی هند. (تاریخ شاهی ص 157).