«لغت نامه دهخدا»
[پَ لَ مَ دِ خوا / خا رَ] (اِخ) متخلص به قتالی و ملقب به پوریای ولی. در جوانی بر همهء پهلوانان ایران و توران بقوت جسمانی غلبه داشت و در پیری بر جمعی سالکان و راهروان عالم به نیروی روحانی مقدم شد و بسال 722 ه . ق. درگذشت. مزارش در خیوق زیارتگاهی بزرگ است. او راست: مثنوی کنز الحقائق. رجوع به پوریای ولی شود.