«لغت نامه دهخدا»
[پَ هَ] (اِخ)(1) پکان(2). نام قصبهء مرکز تجارت در هند وچین، در جنوب شرقی شبه جزیرهء ملاقه کنار نهری بهمین نام، و در 20 هزارگزی طرف فوقانی مصب نهر مذکور و آن مرکز حکومتی اسلامی و مستقل بهمین اسم میباشد. (قاموس الاعلام ترکی). (1) - Pahang. (2) - Pakan.