پهن گشته

«لغت نامه دهخدا»

[پَ گَ تَ / تِ] (ن مف مرکب)پهن گردیده. پخت شده. پخچ شده:
سری بی تن و پهن گشته بگرز
تنی بی سر افکنده بر خاک برز(1).ابوشکور.
(1) - ن ل: نه شان رنگ ماند و نه فرّ و نه برز.