پیاله کش

«لغت نامه دهخدا»

[لَ / لِ کَ / کِ] (نف مرکب)پیاله پیما. (آنندراج). می خوار. میخواره. پیاله پیما:
رند پیاله کش را تأثیر واگذاریم
کاری بما ندارد ما را به او چه کار است.
محسن تأثیر.
رجوع به مجموعهء مترادفات ص 157 شود.
ط پیاله گردان.
[لَ / لِ گَ] (نف مرکب)بدور درآورندهء جام. صراحی گردان. می دهنده.آنکه با پیاله جمع را می دهد. ساقی. (مجموعهء مترادفات ص 206):
هوا خمار شکن گل پیاله گردان است
پیاله نوش و میندیش از خمار امروز.
صائب.
ط پیاله گردانی.
[لَ / لِ گَ] (حامص مرکب) عمل پیاله گردان. ساقی گری. سقایت شراب کسان را با پیاله.