«لغت نامه دهخدا»
[پَ / پِ اَ رَ / رِ] (اِ مرکب)ستون (؟) : پی افزاره سیمین و زرین زده درون مشک و بیرون به زر(1) آژده.اسدی. (1) - ن ل: به دُر.