پیدا ندیدن

«لغت نامه دهخدا»

[پَ / پِ نَ دی دَ] (مص مرکب) آشکار ندیدن :
چنین است رسم سرای کُهن
سرش هیچ پیدا نبینی ز بن.فردوسی.