پیر دوکورتنی

«لغت نامه دهخدا»

[یِ دُ تِ نِ] (اِخ)(1)امپراطور لاتینی قسطنطنیه. نوادهء لوئی لو گرو. متوفی در اسارت بسال 1218 م. صاحب قاموس الاعلام ترکی آرد: وی نخست سمت کنتی اوکزره و نورس را داشت و در خلال جنگهای صلیبی به امپراطوری قسطنطنیه نایل گردید. از خویشاوندان فیلیپ اوگوست بود و پس از وفات هنری اول برای جانشینی او وی را بفرانسه دعوت کردند ولی مکزیکی ها وی را از راه دریا نگذاردند وی برفتن از راه خشکی مجبور گردید و در بین راه به اسارت تئودور انکلوس افتاد و پس از دو سال زندانی ماندن بسال 1219 م. بقتل رسید.
(1) - Pierre de Courtenay.