«لغت نامه دهخدا»
[رِ صُفْ فَ / فِ یِ هَ تُ](اِخ) مراد ستارهء زحل است : آنکه پیر صفهء هفتم سبکدل شد ز رشک از وقار تو بر او چندان گرانی آمده ست. سنائی.