پیر گردانیدن

«لغت نامه دهخدا»

[گَ دَ] (مص مرکب) پیر کردن. اِکماء. قنسره. اشابه. سفال. سفول. اکویداد. (منتهی الارب) :
گَرد رنج و غم که بر مردم رسد
زودتر می پیر گردد مرد شاب.ناصرخسرو.