پیروزبختی

«لغت نامه دهخدا»

[بَ] (حامص مرکب) حالت و چگونگی پیروزبخت :
به پیروزبختی فروخواندم
ز سختی برو جان برافشاندم.فردوسی.
همه فال خسرو در آن پیش تخت
به پیروزبختی برآورد بخت.نظامی.