پیروزه گنبد

«لغت نامه دهخدا»

[زَ / زِ گُمْ بَ] (اِ مرکب) گنبد پیروزه ای. گنبد از فیروزه. || کنایه از فلک و آسمان :
کوس وحدت زن در این پیروزه گنبد کاندرو
از نوای کوس وحدت بر، نوائی برنخاست.
خاقانی.