پیستله

«لغت نامه دهخدا»

[تُ لِ] (فرانسوی، اِ)(1) پیستوله. از سلاحهای ناریهء دستی. طپانچه. و این نام بدانجهت آنرا داده اند که گویند نخست بار در شهر پیستوای ایتالیا ساخته شده است.
(1) - Pistolet.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر