پیشانها

«لغت نامه دهخدا»

[نَ] (ص مرکب، اِ مرکب) مولوی گوید :
آنهمه اندیشهء پیشانها
می شناسد از بدایت جانها.
(مثنوی چ نیکلسن دفتر اول ص103؛ چ خاور ص35).
در شرح مثنوی چ علاءالدوله کلمه را بمعنی پیشینیان گرفته اند. نیکلسن در ترجمهء خود ص92 به معنی «افکار مربوط به اشیاء سابقه» گرفته است و احتمال هم میرود که پیشان خود جمع پیش باشد، به معنی سابقین و آنان که سابق براین بودند.