پیشباز فرستادن

«لغت نامه دهخدا»

[فِ رِ دَ] (مص مرکب)به استقبال فرستادن. بمقابلهء کسی فرستادن :
درفش و سپه دادش و پیل و ساز
فرستادش از بهر کین پیشباز.فردوسی.
از بهر مجاملت مرا پیشباز رسول فرستاد تا نیمهء بیابان. (تاریخ بیهقی ص683).