پیش پیرا

«لغت نامه دهخدا»

(نف مرکب) پیراینده از قبل. کنایه از آرایش دهندهء زمان پیش. و در شعر نظامی مراد فردوسی طوسی است. (آنندراج) :
کجا پیش پیرای پیر کهن
غلط رانده بود از درستی سخن.نظامی.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر