پیش نهاده

«لغت نامه دهخدا»

[نِ / نَ دَ / دِ] (ن مف مرکب)برابرنهاده. مقابل پس نهاده. || پیش آورده. از حد متعارف تجاوزداده و بمجاور درآورده. جلوآورده :
چو کاسه بازگشاده دهان بجوع الکلب
چو کوزه پیش نهاده شکم ز استسقا.خاقانی.