«لغت نامه دهخدا»
[شَ/ شِ نِ / نَ دَ] (مص مرکب) پیشه کردن. پیشه ساختن. کار و عمل خود قرار دادن : فسق و فجور آغاز کرد و مبذری پیشه نهاد. (سعدی).