«لغت نامه دهخدا»
[کیِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) مجازاً بمعنی سختی ایام آمده :تاریکی روز از فغان است، الجزع عند البلاء تمام المحنه. الجزع اتعب من الصبر. (علی علیه السلام)؛ رنج بی آرامی و ناشکیبایی بیش از رنج بر شکیبایی باشد. (از امثال و حکم دهخدا ج1 ص239 و 535).