«لغت نامه دهخدا»
(اِخ) عبدالعزیز ابوعمربن علی بن یوسف بن تاشفین (537-541 ه . ق.)(1)، سومین و آخرین حکمران بنی تاشفین از فروع دولت مرابطین معروف به ملثمین است در سال 537 ه . ق. پس از وفات پدرش ابوالحسن علی بن یوسف در مراکش به حکومت رسید. در این هنگام عبدالمؤمن زناتی بانی دولت موحدین ظهور کرد، تاشفین سه سال با وی جنگ کرد. آخر در «وهران» کشته شد و چون فرزندی هم نداشت دولت بنی تاشفین و مرابطین از بین رفت و تمام مغرب و اندلس بدست موحدین افتاد. تاشفین مردی شجاع و باحزم بود و دوران حکمرانیش بیش از پنج سال طول نکشید. رجوع به قاموس الاعلام ترکی و حلل السندسیه ج2 ص 318 و الاعلام زرکلی ج 1 ص161 و طبقات سلاطین اسلام ترجمهء مرحوم اقبال ص50 و حبیب السیر چ خیام ج2 ص574، 575، 580 و ابوعمر تاشفین شود. (1) - ترجمهء طبقات سلاطین اسلام ص37.