تاموره

«لغت نامه دهخدا»

[رَ] (معرب، اِ) خوابگاه شیر. گویند فلان اسد فی تامورته. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). جای شیر. (المعرب جوالیقی). عریسه الاسد. و منه قول عمروبن معدی کرب فی سعد: اسد فی تأمورته؛ ای فی عرینه. (اقرب الموارد). ||می. ||ابریق. ||حقه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ||صومعهء راهب. (المعرب جوالیقی). صومعهء راهب و ناموس آن. (از اقرب الموارد) . به همهء معانی رجوع به تامور شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر