«لغت نامه دهخدا»
"[وِ یِ] (اِخ)(1) ژان باتیست. سیاح فرانسوی که در سال 1605 م. در پاریس متولد شد. وی فرزند «گابریل تاورنیه» جغرافیادان بود. در اوان جوانی علاقهء بسیار بسفر پیدا کرد. او هنگامی که بیش از 15 سال نداشت، خانهء پدر را بقصد مسافرت و گردش ترک کرد. نخست در اروپای غربی و مرکزی بسیر و سیاحت پرداخت و تا لهستان رفت و سپس به ترکیه سفر کرد و در سال 1632 م. به ایران آمد(2) و پس از مراجعت به پاریس بعنوان بازرگان به هندوستان رفت و بسال 1642 به فرانسه بازگشت و چهار بار دیگر بسالهای 1643 - 1649،1652 - 1656، 1657 - 1662 و 1663 - 1668 به کشورهای آسیای جنوبی مسافرت کرد و بسال 1668 پس از مسافرت به دماغهء امید (جنوب افریقا) با ثروت زیادی به فرانسه بازگشت و مورد توجه و لطف لویی چهاردهم پادشاه فرانسه قرار گرفت و به مقام بارونی نایل گشت و به انتشار سفرنامهء خود پرداخت ولی در عین حال از امور بازرگانی کناره نگرفت. وی بسال 1689 هنگامی که عازم سفری به آسیا برای بازرگانی بود، در مسکو وفات یافت. در سیاحتنامه هایش از اوضاع ممالک عثمانی و ایران و هند مطالب جالبی آمده است. (1) - Tavernier, Jean - Baptiste. (2) - در حدود سال 1046 هجری قمری."