«لغت نامه دهخدا»
[وَ / وِ کَ دَ] (مص مرکب)تاول زدن. آبله کردن چنانکه جائی سوخته از بدن آدمی یا حیوانی دیگر، یا کف پای کسی که راه بسیار پیموده. رجوع به تاول و تاول زدن شود.