«لغت نامه دهخدا»
[تَ ءَبْ بی] (ع مص) (از «اب ی») گردنکشی کردن. (آنندراج). تأبی بر کسی؛ گردن کشی کردن از وی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
