«لغت نامه دهخدا»
[تَءْ] (ع مص) صاحب شتران بسیار شدن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ||برگزیدن شتران را برای بچه و شیر. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). گلچین کردن شتران. (از اقرب الموارد). ||گرد آوردن و گله کردن اشتران. ||فربه کردن اشتران. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ||تأبیل میت؛ ثنای مرده کردن. (تاج المصادر) (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ||غالب شدن. ||قوی گردیدن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء).