«لغت نامه دهخدا»
[تَءْ] (ع مص) اُصده پوشانیدن. (منتهی الارب). کسی را شاماک پوشانیدن. (تاج المصادر بیهقی). پوشانیدن اصده (پیراهن کوچکی که زیر جامه پوشند). (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). ||تأصید در؛ بستن آنرا. (اقرب الموارد) (قطر المحیط).