تئودات

«لغت نامه دهخدا»

[تِ ءُ] (اِخ)(1) پادشاه گوتهای شرقی (استروگوت)(2) و برادرزادهء تئودوریک بزرگ است که بسال 536 م. درگذشت. «امالازونت»(3) دختر تئودوریک بزرگ پس از درگذشت فرزندش «اتالاریک»(4) برای حفظ قدرت خود بسال 534 م. تئودات را در حکومت و سلطنت سهیم ساخت، ولی تئودات در برکنار ساختن دخترعمویش شتاب کرد و وی را گرفته در جزیره ای محبوس و سپس او را خفه کرد. ژوستینین امپراتور به خونخواهی «امالازونت» برخاست و دو لشکر به فرماندهی «مندوس»(5) و «بلیزر»(6) برای اشغال مجدد ایتالیا فرستاد. «مندوس» بسرعت «دالماسی» را اشغال کرد و «بلیزر» سیسیل (صقلیه) را متصرف شد. کوشش تئودات برای متارکهء جنگ مؤثر واقع نشد و بدست افسری کشته گشت.
(1) - Theodat.
(2) - Ostrogoths.
(3) - Amalasonthe.
(4) - Athalaric.
(5) - Mundus.
(6) - Belisaire.