تئودبالد

«لغت نامه دهخدا»

[تِ ءُ دِ] (اِخ)(1) پادشاه «استرازی»(2) و فرزند تئودبرت اول است که بسال 535 م. متولد شد و هنگامی که بیش از دوازده سال نداشت بجای پدر نشست (547 م.) و بسال 553 بدون آنکه وارث مستقیمی داشته باشد درگذشت.
(1) - Theodebald.
(2) - Austrasie.