تئودور

«لغت نامه دهخدا»

[تِ ءُ دُرْ] (اِخ)(1) (سن) مطران «کانتربری»(2) که بسال 602 م. در «تارس» (کیلیکیه)(3) متولد شد. تحصیلاتش را در آتن بپایان رسانید و سپس به روم رفت. پاپ «ویتالین»(4) وی را بسمت مطران «کانتربری» برگزید و حق قضاوت کلیسائی (پریما)(5) بریتانیای کبیر را هم به وی واگذاشت. وی بسال 690 م. درگذشت. ذکران وی 19 سپتامبر است.
(1) - Theodore Saint.
(2) - Cantorbery.
(3) - Cilicie.
(4) - Vitalien.
(5) - Primat.