تئودورا

«لغت نامه دهخدا»

[تِ ءُ دُرْ] (اِخ)(1) امپراتوریس مشرق (527-548 م.) و زن ژوستینین اول. وی زنی بلندپرواز و حریص و در عین حال بااطلاع و فعال بود و تا زنده بود، روح دولت ژوستینین بشمار می آمد و در توطئهء «نیکا»(2) جسارت و خونسردی او باعث حفظ تاج و تخت ژوستینین گردید.
(1) - Theodora.
(2) - Nika.