تئودوریک بزرگ

«لغت نامه دهخدا»

[تِ ءُ دُ کِ بُ زُ](اِخ)(1) پادشاه «اُستروگوتها»(2) و پایه گذار سلطنت آنان در ایتالیا بود. وی بسال 455 م. متولد شد و در سال 471 بسلطنت رسید. عناوین ریاست قشون چریک، کنسول و معاونت امپراطوری را بدست آورد. از 488-490 م. ایتالیا را اشغال کرد و «اودوآکر»(3) را در سال 493 کشت و فرمانروایی مطلقی برای خود ترتیب داد. امیری مطلع و پرحرارت بود و دو وزیر ارجمند «کاسیودور»(4) و «بس»(5) او را حمایت می کردند. وی برای درهم آمیختن گوتها و رومن ها کوشش بی نتیجه ای کرد. همسر دوم او خواهر «کلوویس»(6) بود. تئودوریک در سال 526 م. درگذشت.
(1) - Theodoric le Grand.
(2) - Ostrogoths.
(3) - Odoacre.
(4) - Cassiodore.
(5) - Bece.
(6) - Clovis.