«لغت نامه دهخدا»
[تَ ءَهْ هُ تَ] (مص مرکب)تأهل. زن کردن. زن گرفتن. صاحب اهل شدن : و ابوطالب به قم آمد و ساکن شد و تأهل ساخت. (تاریخ قم). رجوع به تأهل شود.
