تبان

«لغت نامه دهخدا»

[تُ / تَ / تِ] (اِخ) لقب تبع حمیری که او را اسعد تبان گویند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). در تاج العروس تُبّان و تِبّان نیز ضبط شده است. رجوع به تبع شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر