«لغت نامه دهخدا»
[تَ گِ رِ تَ] (مص مرکب)تباهی پذیرفتن. فساد گرفتن. فساد پذیرفتن : سخنگوی جان جاودان بودنی است نه گیرد تباهی نه فرسودنی است.اسدی.