«لغت نامه دهخدا»
[تَ] (ع مص) روان کردن آب را. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). تبجیس آب؛ روان کردن آن. (از اقرب الموارد). || شکافتن ریش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).