«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَدْ دُ] (ع مص) تَبَدُّءْ. ابتدا کردن. (قطر المحیط) (زوزنی). ابتدا کردن به چیزی. (آنندراج). رجوع به تَبَدُّءْ شود.