«لغت نامه دهخدا»
[تَ بِ دی نَ / نِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) تب نامنظم. تب بی دور. رجوع به تب و دیگر ترکیبهای آن و مخصوصاً تب مالت شود.