«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَرْ رُ] (ع مص) فرمان برداری کردن. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). اطاعت خدا. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط): فلان یبر خالقه و یتبررُه؛ ای یطیعه. (اقرب الموارد). || صار براً. (قطر المحیط).