«لغت نامه دهخدا»
[تَ] (اِخ) ملک محمود پسر ملک مظفرالدین بود و از اکابر جهان. اشعار خوب دارد، منها: وقت نیامد هنوز کاورمت در کنار عمر به آخر رسید تا کی از این انتظار؟ عمر و جوانی بباد میگذرد بیدرنگ فرصت ایام عیش فوت مکن زینهار وقت غنیمت شمر ورنه چو فرصت نماند ناله کرا داشت سود گریه کی آمد بکار؟ (تاریخ گزیده چ برون ص825).