«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَصْ صُ] (ع مص) عرق اندک اندک بیرون آمدن. (تاج المصادر بیهقی): تبصع عرق از تن؛ اندک اندک خوی برآوردن از بنهای موی. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مصحف تبضع. (اقرب الموارد). رجوع به تَبَضَّع شود.