«لغت نامه دهخدا»
[تُبْ بَ] (اِخ) جِ تُبَّع این کلمه در مجمل التواریخ و القصص بجای تبابعه (ملوک یمن) آمده: و او تبع الاصغر و آخر همهء تبعان بود. (مجمل التواریخ و القصص چ بهار ص166). مرحوم بهار در سبک شناسی هم این جمع را استعمال کرده است: به امر معاویه اخبار و احادیث و اشعار ساختگی دربارهء قبایل عرب و نیاکان آنان مانند تبعان جعل شد. (سبک شناسی ج 1 ص147). رجوع به تبابعه و تُبَّع شود.