«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَ صُ] (ع مص) تبعص. (منتهی الارب) (آنندراج). اضطراب کردن. (ناظم الاطباء) (قطر المحیط). || بخود درپیچیدن مار زخم خورده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (قطر المحیط).