«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَقْ قُ] (ع مص) تبقط خبر؛ گرفتن آن را اندک اندک. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). اندک اندک گرفتن. (آنندراج). || تبقط طعام؛ تناول آن اندک اندک. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).