تبلاب

«لغت نامه دهخدا»

[تَ] (اِخ)(1) غلاف خوشهء خرما را گویند. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
(1) - به این معنی در برهان تبلاب و بتلاب هر دو آمده است ولی در جهانگیری و فرهنگ رشیدی فقط بتلاب آمده. رجوع به بتلاب شود.